Tadeusz Żuralski


Tadeusz Stefan Żuralski, noszący herb Godziemba, był wybitnym specjalistą w dziedzinie medycyny. Urodził się 14 września 1894 roku w Biskupcu, a jego życie zakończyło się tragicznie wiosną 1940 roku w Katyniu, gdzie stał się jedną z wielu ofiar okrutnej zbrodni katyńskiej.

Jako ginekolog położnik, docent doktor habilitowany oraz podporucznik służby zdrowia Wojska Polskiego, Żuralski odegrał ważną rolę w medycynie oraz wojsku, przynosząc wymierne korzyści społeczności, której służył. Jego poświęcenie dla zawodu oraz kraju świadczy o jego niezłomnym charakterze i determinacji.

Życiorys

Tadeusz Żuralski był postacią niezwykle barwną, której działalność lekarska i społeczna przyniosła wiele dobrego. Urodził się w rodzinie mającej korzenie medyczne, jako syn Walentego, również lekarza, oraz Wandy z domu Koźmińska. Rodzina osiedliła się w Biskupcu, gdzie Tadeusz rozpoczął swoją edukację. Uczęszczał do gimnazjów w Olsztynie, Chojnicach oraz Gdańsku, zdobywając wykształcenie, które pozwoliło mu na kontynuację nauki na studiach medycznych w Berlinie, Monachium, Rostocku i Królewcu. Podczas okresu studenckiego wstąpił do polskiej korporacji akademickiej „Aesculapia”, a z czasem zyskał tytuł filistra honorowego.

Jego życie zawodowe nabrało tempa podczas I wojny światowej, kiedy to w 1916 roku został wcielony do Armii Cesarstwa Niemieckiego, gdzie służył na froncie bałkańskim, walcząc na terenach późniejszej Macedonii oraz Serbii aż do 1918 roku. Po zakończeniu działań wojennych, Tadeusz podjął pracę jako lekarz-asystent w klinice ginekologicznej w Królewcu, co stanowiło pewien krok milowy w jego karierze medycznej. W 1920 roku uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu, a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, jego kariera rozwinęła się w sposób znaczący.

W 1920 roku rozpoczął pracę jako lekarz-asystent w Krajowej Klinice dla Kobiet Uniwersytetu Poznańskiego, a pięć lat później awansował na prymariusza w zespole prowadzącym prof. Bolesława Kowalskiego. Jego wkład w rozwój medycyny w Polsce został doceniony poprzez nadanie mu tytułu docenta, a w 1928 roku uzyskał habilitację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie również pełnił funkcję wykładowcy. Równocześnie, od 1930 roku był dyrektorem szpitala ginekologicznego w ramach Ubezpieczalni Społecznej w Poznaniu, a w 1931 roku otworzył swoją prywatną klinikę ginekologiczno-położniczą, początkowo przy ulicy Aleksandra Fredry 8, a następnie przeniósł ją przy ulicy Fryderyka Chopina 4.

Tadeusz Żuralski zyskał także uznanie w branży medycznej dzięki swoim publikacjom, w tym pracy na temat „Diagnostyka kiły w okresie ciąży, porodu i połogu”. Od 1926 roku pełnił rolę członka zwyczajnego Wydziału Lekarskiego Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, a także zasiadał w zarządzie Okręgu Wielkopolskiego Polskiego Czerwonego Krzyża.

Podczas walki o wolność Polski, Tadeusz wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie awansował do stopnia podporucznika w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy, z przyznanym starszeństwem datowanym na 1 czerwca 1919 roku. Jego wysiłki w zakresie edukacji wojskowej zaowocowały uzyskaniem stopnia absolwenta kursu oficerów rezerwy w 1925 roku.

W osobistym życiu Tadeusza Żuralskiego bardzo istotną rolę odgrywała rodzina. Jego siostra, Irena, zmarła w 1928 roku i była żoną wiceprezydenta Bydgoszczy. Żeniąc się z Jagna z domu Paul, doczekał się syna Marcina. Niestety, po wybuchu II wojny światowej, w 1939 roku, w trakcie kampanii wrześniowej, Tadeusz był przydzielony do Szpitala Okręgowego Nr VII, zlokalizowanego w Poznaniu.

Po agresji ZSRR na Polskę, od 17 września 1939 roku, został aresztowany przez funkcjonariuszy sowieckich i przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku, niestety, został przetransportowany do Katynia, gdzie stracił życie z rąk funkcjonariuszy NKWD. Zgodnie z relacjami, zmarł na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Po wojnie Tadeusz Żuralski został zidentyfikowany w 1943 roku podczas ekshumacji przeprowadzonych przez Niemców i pochowany na terenie Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu. Przy jego zwłokach odnaleziono m.in. wojskowy znak tożsamości, kopertę oraz medalik.

Upamiętnienie

Upamiętnienie Tadeusza Żuralskiego jest szczególnie ważnym elementem, który możemy zauważyć w różnych lokalizacjach i wydarzeniach związanych z jego osobą. Jednym z takich miejsc jest tablica znajdująca się na Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego w Poznaniu.

Warto również wspomnieć, że dnia 5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło, awansował Żuralskiego pośmiertnie do stopnia porucznika. Uroczystość ta miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Odznaczenia

Tadeusz Żuralski jest osobą, która zdobyła uznanie dzięki swoim osiągnięciom i przyznanym odznaczeniom. Wśród nich warto wymienić:

  • medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Krzyż Żelazny,
  • Złoty Medal Krzewienia Ubezpieczeń Społecznych.

Przypisy

  1. Pracownicy wielkopolskiej służby zdrowia – ofiary zbrodni katyńskiej upamiętnieni na Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego w Poznaniu. poznan.ipn.gov.pl. [dostęp 18.04.2021 r.]
  2. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 05.08.2014 r.]
  3. Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 03.03.2015 r.]
  4. Halina Sowińska: Obrońcy miasta. pomorska.pl, 11.09.2007 r. [dostęp 04.03.2015 r.]
  5. Poznań. Środowisko akademickie Poznania. archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 04.03.2015 r.]
  6. Znani i sławni mieszkańcy. krajobrazpelenmozliwosci.pl. [dostęp 04.03.2015 r.]
  7. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989.
  8. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.

Oceń: Tadeusz Żuralski

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:16